Pierwszego kwietnia 1656 roku król Jan Kazimierz oddał całą Rzeczpospolitą i cały naród Maryi. W lwowskiej katedrze król ogłosił, że Maryja jest Królową Polski. Rzeczpospolita – Królestwo Maryi. Ojciec Andrzej Bobola był orędownikiem oddania Rzeczypospolitej i całego narodu Maryi i autorem tekstu ślubów Jana Kazimierza. Całe to stulecie jest wiekiem Maryi na polskiej ziemi, czasem rozwoju i owocowania polskiej maryjności.
Król Jan Kazimierz uroczyście potwierdził to, czym żyły serca pokoleń Polaków. W oddaniu życia Jezusowi przez ręce Maryi i w zjednoczeniu z Maryją żyły kolejne pokolenia na polskiej ziemi. Już wcześniej ojcowie paulini na Jasnej Górze zakładali pierwsze bractwa niewolników Maryi. Wielkim niewolnikiem Maryi był hetman Stanisław Żółkiewski, który zajął Moskwę i przygotował plany unii Rzeczypospolitej i Moskwy.
Powstała i rozkwitła polska szkoła niewolników Maryi, w której byli ojcowie jezuici w Lublinie: Jan Chomentowski, Kasper Drużbicki i Franciszek Fenicki. W Rzeczypospolitej powstały pierwsze w Europie traktaty o oddaniu życia Jezusowi przez ręce Maryi. Niewolnikiem Maryi był król Władysław IV, koronowany na cara Rosji, jeden z dowódców armii Rzeczypospolitej. A zwycięska obrona Jasnej Góry w czasie potopu szwedzkiego zjednoczyła naród, zagrożony rozbiorami i okupacją.
Niewolnikiem Maryi był król Michał Korybut Wiśniowiecki i król Jan III Sobieski. Maryjny król Jan i maryjna armia Rzeczypospolitej zwyciężyła pod Wiedniem. Osobistym spowiednikiem króla Jana był ojciec Stanisław Papczyński. Po zwycięstwie pod Wiedniem ojciec Stanisław utworzył pierwszy polski zakon Księży Marianów Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, szerzący nabożeństwo do Maryi Królowej Polski.

Joanna Kopacz