Drodzy bracia i Siostry, Kochani Parafianie

Jesteśmy w połowie Wielkiego Postu. Warto przypomnieć sobie istotę tego okresu liturgicznego: przygotowanie duchowe i zewnętrzne na przeżycie Triduum Paschalnego czyli pamiątki MEKI, ŚMIERCI i ZMARTWYCHWSTANIA JEZUSA CHRYSTUSA.

Przeżycie, owocne przeżycie, Wielkiego Piątku – wejście w mękę i śmierć Syna Bożego, wielkosobotnia Liturgia Światła – odnowienie przyrzeczeń chrztu św. i oczywiście WIELKANOC – radość ze zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Do owocności Wielkiego Postu mogą pomóc tzw. uczynki miłosierdzi. Zadajmy sobie więc pytanie: Jakie owoce uczynki miłosierdzia wywołują u tego, kto je praktykuje?

Owocem uczynków miłosierdzia są łaski dla tego, kto je praktykuje. W Ewangelii wg św. Łukasza Jezus mówi: „dawajcie, a będzie wam dane.” Zatem praktykując dzieła miłosierdzia realizujemy wolę Bożą, dajemy innym coś od siebie, a Pan obiecuje nam, że również da nam to, czego będziemy potrzebowali. Najbardziej potrzebna jest nam łaska odpuszczenia win i łaska życia wiecznego. Dobre uczynki są jednym ze sposobów zadośćuczynienia, jakie pozostaje w naszej duszy z powodu naszych już odpuszczonych grzechów, win i niegodziwości. Uczynki miłosierdzia są, co oczywiste, również dobrymi uczynkami. Jedno z Ośmiu Błogosławieństw brzmi: „Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią.” (Mt 5,7).

Ufając mocy męki, śmierci i zmartwychwstania naszego Zbawiciele bądźmy pewni, że uczynki miłosierdzia pomagają nam w drodze SŁOWO KS. PROBOSZCZA

do Nieba, ponieważ upodabniają nas do Jezusa, który jest naszym wzorem, który nauczył nas, jaka powinna być nasza postawa wobec innych. Ewangelia Mateuszowa przytacza następujące słowa Chrystusa: „Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi, gdzie mól i rdza niszczą i gdzie złodzieje włamują się, i kradną. Gromadźcie sobie skarby w niebie, gdzie ani mól, ani rdza nie niszczą i gdzie złodzieje nie włamują się, i nie kradną. Bo gdzie jest twój skarb, tam będzie i serce twoje.” Stosując się do tego nauczania Pana wymieniamy dobra doczesne na wieczne, które to mają rzeczywistą wartość.

Drogi Parafianinie, Droga Parafianko: nie bój się być dobrym człowiekiem na wzór Jezusa Chrystusa. Miłość Boga, bliźniego i siebie samego jest odpowiedzią na nieskończoną miłość Boga Ojca do każdego z nas w szaleństwie krzyża. Ewangelia jako Dobra Nowina o naszym zbawieniu niech nas uskrzydla do czynnej dobroci względem potrzebujących, samotnych, smutnych, opuszczonych, chorych i cierpiących. Teraz tak wiele mówi się o świętości lub niegodziwości świętych – (debata o wielkim świętym. Janie Pawle II) niech pobudzi nas do osobistej świętości i czynnej miłości do Boga i bliźniego.

Wasz Proboszcz