Warszawa
6064620
Your IP: 34.234.83.135
2024-03-28 21:17

Artykuły

Pierwsze soboty miesiąca - warunki nabożeństwa

  Warunki nabożeństwa pierwszych sobót
Warunek 1 – Spowiedź św. (w pierwszą sobotę miesiąca lub wcześniej!)
„pamiętając jednak o intencji wynagradzającej Niepokalanemu Sercu Maryi.
Do spowiedzi – co  – należy przystąpić z intencją zadośćuczynienia za zniewagi wobec Niepokalanego Serca Maryi.
Warunek 2 – Komunia święta.
Po przyjęciu Komunii św. należy wzbudzić intencję wynagradzającą.
Warunek 3 – Różaniec (jedna część).
Rozpoczynając różaniec należy wzbudzić intencję wynagradzającą, powiedzieć Matce Najświętszej, że będziemy się modlić, by ratować grzeszników i okazać Jej dowód miłości.
Po każdej tajemnicy różańca należy odmówić Modlitwę:
O mój Jezu, przebacz nam nasze grzechy, zachowaj nas od ognia piekielnego, zaprowadź wszystkie dusze do nieba i dopomóż szczególnie tym, którzy najbardziej potrzebują Twojego miłosierdzia.
Warunek 4 – Piętnastominutowe rozmyślanie nad tajemnicami różańcowymi
Podejmujemy piętnaście minut rozmyślania  nad dowolną tajemnicą, również nowymi tajemnicami: tajemnicami światła.

Wzbudźmy intencję wynagradzającą za grzeszników, którzy nie chcą słuchać Matki Najświętszej ani być Jej dziećmi, którzy okazują Maryi obojętność,
W  niektórych kościołach dalej nie przywrócono do użytku wody święconej. Dlatego też przesyłamy pod spodem artykuł z propozycję noszenia wody święconej ze sobą na codzienną Eucharystię.
Woda święcona
Woda święcona jest w kościele używana od pierwszych wieków. Według tradycji kościoła („Konstytucje Apostolskie”), używanie wody święconej wprowadził apostoł św. Mateusz. Wielokrotne przykłady wody na kartach Pisma Świętego jako miejsca działania samego Boga ukazują nam historię zbawienia: Duch Święty unoszący się nad wodami (Rdz. 1, 2), przejście Izraelitów przez Morze Czerwone (Wj. 14. 1-31), wytryśnięcie wody ze skały (Lb. 20. 1-11), uzdrowienie z trądu w Jordanie (2 Krl. 5 1-14), Chrzest W jordanie (Mt. 3, 13-17), Kana Galilejska (J. 2 1-12), Nawrócenie Samarytanki (J. 4. 1-42), uzdrowienie przy sadzawce (J. 5 1-9).
Woda święcona ma znaczenie nie tylko oczyszczające, ale daje nam także ochronę przed niszczycielskim działaniem diabła. Samo pokropienie ma szczególne znaczenie podczas pokus szatańskich, różnych chorób czy niepokoju. Święta Teresa od Jezusa, która doznawała ataków demona podczas modlitwy, tak pisała o mocy wody święconej do której miała szczególne nabożeństwo:
"Z wielokrotnego doświadczenia przekonałam się, że na bezpowrotne odpędzenie czartów nie ma skuteczniejszego sposobu nad święconą wodę; przed znakiem krzyża także uciekają, ale znowu wracają (...) wielka jest moc wody święconej”.
W „Przewodniku spowiednika” św. Alfons Liguori daje wskazówkę dla tych, którzy zmagają się z pokusami złego ducha, by często używali znaku krzyża świętego i żegnali się wodą święconą przy udaniu się na spoczynek oraz by kropili nią posłanie.
Święta Tereska od Dzieciątka Jezus przechodząc przez ciężką chorobę, kiedy zbliżała się do śmierci doznawała bardzo silnych pokus i zwątpień. Przechodząc przez wewnętrzne ciemności poprosiła siostrę o skropienie łóżka wodą święconą. Mówiła wówczas:
„O, jak bardzo trzeba się modlić za konających! Gdyby wiedziano!”
Maria Simma w mistycznych doświadczeniach obecności dusz czyśćcowych (zaaprobowanych przez Kościół) stwierdza, że:
„Także woda święcona jest ważna, jeżeli korzystamy z niej z wiarą i zaufaniem. Czy jednak wylewamy jedną kroplę czy pełną garść, ciągle najważniejsze jest to samo: lepiej częściej po kropelce, ale za to z aktem strzelistym za dusze czyśćcowe. Bardzo szkoda, że w wielu domach nie ma już kropielniczki, bo nie ma się też okazji pokropić wody święconej za dusze pokutujące.”
„W dwóch kościołach katolickich nie odnalazłam już kropielniczek przy drzwiach. Pytałam tam, czemu nie ma wody święconej, skoro jest to kościół katolicki. Odpowiedziano mi, że ksiądz orzekł, iż to tylko głupia moda. Na to odrzekłam: „Ten ksiądz w czyśćcu na pewno zobaczy też głupią modę".
„Duszom czyśćcowym pomagać ma również palenie świec, głównie, dlatego, że jest to akt uwagi i miłości, a poza tym - świece są poświęcone i rozświetlają ciemności dusz w czyśćcu.” (Zauważmy, że przy cmentarzach kupujemy znicze i nie są one poświęcone) „Jedenastoletnie dziecko z rodziny Kaiserów poprosiło Marię Simmę o modlitwę. Znalazło się w czyśćcu, ponieważ w Dzień Zaduszny pogasiło lampki na cmentarzu i ukradło wosk do zabawy. Poświęcone światło ma dla dusz dużą wartość… kropienie wodą święconą łagodzi cierpienia. Pewnego dnia wychodząc z domu Maria Simma pokropiła go wodą za dusze czyśćcowe. Usłyszała wtedy głos: „Więcej!".
Woda ma wielkie znaczenie również podczas prywatnych objawień maryjnych w postaci uświęconych i uzdrawiających źródeł jak zauważa J. Ratzinger. Patrząc w kierunku objawień zwróćmy uwagę także na jeden z aspektów poznawczych prawdziwości ukazywania się Matki Bożej. Na przykład w Lourdes, Bernadetta Soubirous chcąc uzyskać pewność autentyczności objawień używa wody święconej i kropiąc ukazująca się postać mówi: „Jeśli przybywasz Pani z piekła – przepadnij, a jeśli z nieba – pozostań, proszę.”
Ten sam przypadek był w Medziugorju kiedy to Vicka kropiąc Matkę Bożą wodą święconą i wypowiadając słowa: „jeśli jesteś Matką Bożą, zostań z nami, jeśli nie odejdź od nas!” miała sprawdzić czyja postać jej się ukazuje.
Do używania wody święconej wzywa nas wielu świętych, a przede wszystkim Matka Boża w Medziugorju: „…Noście przy sobie poświęcone przedmioty. Trzymajcie je w swoich domach, zacznijcie na nowo używać wody święconej.” (przed 26 grudnia 1982 r.)
Wody święconej powinno używać się w domu nie tylko korzystając z kropielnicy czy regularnie pokrapiając dom, ale również święcąc miejsca w których dochodzi czasami do rodzinnych sporów. W III tomie książki "Miłosierdzia Boga w dziełach Jego", ks. Michał Sopoćko pisze:
„Będę cenił sakramentalia. Będę czuwał, by w pokoju nad łóżkiem była kropielniczka z wodą święconą, którą pobożnie będę się żegnał, kładąc się do snu i wstając”.
Kardynał Stefan Wyszyński przypominał rodzicom o wysiłku chrześcijańskiego wychowania swoich dzieci: „W środowisku chrześcijańskiego domu, w którym nie braknie krzyża, obrazów świętych, wody święconej i gromnicy, rozpoczyna się także katolickie wychowanie zasilane pracą i modlitwą”.
Joseph Ratzinger wspomina: „Nigdy nie zapomnę pobożności i pieczołowitości, z jakimi moi rodzice błogosławili znakiem krzyża nas, swoje dzieci, gdy wychodziliśmy z domu; a gdy żegnaliśmy się na dłużej, rodzice kreślili nam znak krzyża wodą święconą na czole, wargach i piersi. To błogosławieństwo towarzyszyło nam, i wiedzieliśmy, iż ono nas prowadzi. Było to unaocznienie modlitwy rodziców, która szła z nami, i wyraz pewności, że opiera się ona na błogosławieństwie Zbawiciela.”
W wielu rejonach Polski wodą święconą kropi się pola, zwierzęta domowe, drzewa w sadzie – zwłaszcza w Wielką Sobotę. Również w tym dniu obowiązkowym elementem obyczajów jest  święcenie pokarmów.
Matka Boża uczy nas niejednokrotnie w swoich orędziach, że do Mszy świętej powinniśmy się przygotowywać: „Msza jest największą modlitwą Boga. Wy nigdy nie zdołacie pojąć jej wielkości. Dlatego musicie być doskonali i pokorni na Mszy i musicie się do niej przygotowywać.” (1983 r. – Medziugorje)
Między innymi, przygotowując się do Mszy,  powinniśmy przypomnieć sobie nasze grzechy i o ile są one grzechami powszednimi – nie wymagającymi spowiedzi by uczestniczyć w Eucharystii – winniśmy ukorzyć się i prosić Boga o ich przebaczenie. Przeżegnanie się wodą święconą u wejścia do kościoła przed rozpoczęciem Mszy świętej z aktem skruchy i wiarą w sercu oczyszcza nas z grzechów powszednich, które są największą przeszkodą dla otrzymania tych łask, o jakie prosimy w modlitwie. To właśnie przez każde przeżegnanie się wodą święconą Kościół św. udziela odpustu cząstkowego. Przeżegnanie się wodą święconą przypomina nam, że jesteśmy odkupieni przez Chrzest św. i że mamy prawo w pełni uczestniczyć w modlitwach Kościoła oraz w Ofierze Eucharystycznej.
Trzeba też zwrócić szczególną uwagę na to, że wiele osób żegna się  wodą święconą wykonując znak krzyża (o ile gest ten przypomina jeszcze znak krzyża) automatyczne i bezmyślne. Oczywiście dochodzi tu do braku szacunku wobec tak wielkiego daru Bożego. Ten brak właściwej postawy wobec Boga zauważył już Papież Pius IX: „...im większa konieczność używania tego zbawiennego środka nagli, tym coraz, niestety, rzadziej do niego się uciekają lub bez należytej pobożności używają”.
Pamiętajmy by przed Eucharystią mieć ze sobą zawsze buteleczkę wody święconej i przed wejściem do Kościoła, z aktem głębokiej skruchy, pobożnie dokonać wodą święconą znaku krzyża świętego. Ewa Klos

Parafia Trójcy Przenajświętszej
37-450 Stalowa Wola,
Ofiar Katynia57

Nadsański Bank Spółdzielczy,
Stalowa Wola

68 9430 0006 0040 9092 2000 0001


 

Ta strona wykorzystuje pliki cookie. Używamy informacji zapisanych za pomocą plików cookies w celu zapewnienia maksymalnej wygody w korzystaniu z naszego serwisu. Mogą też korzystać z nich współpracujące z nami firmy badawcze oraz reklamowe. Jeżeli wyrażasz zgodę na zapisywanie informacji zawartej w cookies kliknij na „x” w prawym górnym rogu tej informacji. Jeśli nie wyrażasz zgody, ustawienia dotyczące plików cookies możesz zmienić w swojej przeglądarce. To find out more about the cookies we use and how to delete them, see our privacy policy.

  I accept cookies from this site.
EU Cookie Directive plugin by www.channeldigital.co.uk