4. Symbol i znak miłości
/Rozważania czerwcowe o Najświętszym Sercu Pana Jezusa, na podstawie książki Sługi Bożego o. Mateo Crawley - Boevey SSCC, "Oblicze miłości"/
W całym katolickim świecie znana jest postać św. brata Alberta Chmielowskiego. Znany jest również jego obraz pt. "Ecce homo". Przedstawia on Pana Jezusa z nieco zdeformowanym ramieniem. Na ubiczowanej piersi zarysowuje się mocno i wyraźnie Serce Zbawiciela. W ten sposób niejako cały Chrystus zamienia się w Serce. Trudno znaleźć lepszy znak czy też cieplejszy akcent dla kultu Serca Bożego. Cała nauka o wcieleniu i odkupieniu; cała nauka o Kościele; cała nauka naszej wiary da się streścić w kulcie Serca Bożego.
Sługa Boży papież Pius XII w encyklice o kulcie Najświętszego Serca Jezusa naucza, że cześć dla Serca Bożego jest streszczeniem całego chrześcijaństwa, a nie tylko jedną z form naszej pobożności. Pisze Ojciec święty: "To jest nabożeństwo, które doradzamy wszystkim, bo wszystkim przyniesie ono pożytek." Serce Jezusa jest symbolem i znakiem miłości. Nie lękajmy się symbolu i znaku. Bóg już w Starym Testamencie posługiwał się symbolami. Czytajmy Pismo św. Starego Testamentu, a przekonamy się, ile jest tam symboli i znaków. Kościół również się nimi posługuje we Mszy św. i w sakramentach.
W pierwszych wiekach chrześcijaństwa nie było kultu Serca Bożego w obecnej formie. Występował on pod postacią czci pięciu ran Zbawiciela świata. Potem zaczęto coraz bardziej czcić ranę boku Zbawiciela. Niezależnie od formy nabożeństwa, musimy pamiętać, że chodzi przede wszystkim o istotny sens kultu. Ten z kolei łączy się z miłością. Bez miłości nie ma nabożeństwa do Serca Pana Jezusa. Ojcowie Kościoła nie mówią o przebiciu, ale o otwarciu boku i Serca Zbawiciela. Nabożeństwo do Serca Jezusa nie oznacza sentymentalizmu. Oznacza ono poświęcenie i oddanie się Bogu na służbę miłości. Chrystus ukochał nas do końca i z miłości do nas oddał swoje życie. Z Serca Jezusa czerpiemy łaskę synostwa Bożego. Pisze św. Jan Ewangelista: „Z jego pełności wszyscyśmy otrzymali – łaskę po łasce” (J 1, 16). Również dzięki temu Sercu, razem ze św. Pawłem, możemy powiedzieć: „Jestem pewien, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, (…), ani jakiekolwiek inne stworzenie nie zdoła nas odłączyć od miłości Boga, która jest w Chrystusie Jezusie, Panu naszym” (Rz 8, 38-39).
Wpatrujmy się w to Serce z wiarą i miłością. Zapomnijmy o naszych grzechach. Uwierzmy, że Bóg naprawdę nas kocha. Wtedy nasze życie nabierze całkiem innego sensu. W Sercu Jezusa - w tym symbolu i znaku miłości - znajdziemy wszystko, czego pragną nasze serca.